May 21, 2015

Aku Tak SOMBONG!

Assalamualaikum ...

Alright *sigh*
Belum apa-apa lagi dah mengeluh, dah kenapa aku ni? Haha. Maaflah, bukan sedih, cuma kecewa, rasa bersalah. Hmm, let me story.

Pagi tadi pergi jogging, macam biasa, dengan Wani. Aku mmg tahu ada satu port ni memang tempat lelaki lepak. Sejujurnya aku benci lalu situ, sebab ada lelaki. Even tak ramai tapi tetap tak suka lalu situ. Tapi aku lalu jugak lah, sebab track jogging tu memang lalu kat situ.

Tadi, kawan lelaki aku tanya, "pagi tadi kau jogging ke jalan?", means he saw me lah kan. Aku cakap jelah yang aku ni jolan (jogging+jalan), hahaha. Sakai aku ni. Aku tanya dia nampak aku ke. Dia kata dia nampak, dia siap senyum dekat aku tapi aku tak senyum balik dekat dia, aku buat dek je katanya. Aku tak perasan weh, sumpah tak perasan. I told him that aku cuma nampak jiran aku je. Tu pun aku nampak dari jauh, bila dah dekat aku memang tak pandang. Then he told me, "aku rasa dia macam senyum kat kau tadi tapi kau buat dek je". Weh bila dia senyum kat aku? Aku pandang pun tak. Alaaaa jahatnya aku. Hmm. Rasa bersalah pulak. Dear jiran, maaf. Aku tak pandang pun kau tadi, mana nak tahu kau senyum ke tak. Hmm sorry weh. Janganlah ingat aku ni sombong. Huhu. Kita jiran kan? Haha tetiba.

Ni lah masalah aku. Aku memang macam ni. Jalan tak pandang orang. Memang takkan pandang. Jarang sangat aku jalan pandang orang, especially bila bertembung dengan lelaki. Sebab tulah masa kat matrik aku tak ada kawan lelaki. Ada pun seketul dua je. Haha. Sedih life aku ni. Bukannya aku berharap ada ramai kawan lelaki pun. Tapi, hmm macam mana entah nak explain. Yang penting, aku bukan gatal okay!

Maaflah kalau aku ni pernah tak balas senyuman sesiapa. Sesiapa je lah yang pernah senyum kat aku. And lagi satu, aku nj susah sangat nak perasan orang, sedangkan mata aku ni dah pandang dah orang tu. Haha. Roommate aku kat matrik pernah jadi mangsa. Kitaorang bertembung, tapi aku sikit pun tak senyum dekat dia. Sampailah dia tegur baru aku perasan. Apa lagi, balik je bilik lepas tu, si roommate ni pun bebel lah. Cakap aku ni muka kerek lah apa lah. See? Even dengan perempuan pun kekadang aku tak perasan, ini kan pula lelaki.

Hmm. Maaf sekali lagi. Lepas ni tak payah senyum lah, jerit je terus nama aku. Senang sikit. Hahaha. Mianhae, sumimaseng, I'm sorry, maafkan saya.

No comments:

Post a Comment